Από διαδήλωση του Πορτογαλικού ΚΚ στους δρόμους της Λισαβόνας

Προχωράνε πυρετωδώς οι προετοιμασίες για τη διακυβερνητική της Ρώμης (Οκτώβρης 2003) όπου οριστικοποιείται το αντιδραστικό «ευρωσύνταγμα», ενώ ολοκληρώνεται και ο κανονισμός που διέπει τη λειτουργία των «Ευρωπαϊκών Κομμάτων» που σύντομα θα οδηγήσει και θα χρηματοδοτήσει την ίδρυση του λεγόμενου «Κόμματος της Ευρωπαϊκής Αριστεράς».

Την άνοιξη αυτής της χρονιάς κατατίθενται από την τότε κυβέρνηση Μπαρόζο στην Πορτογαλία 2 αντιδραστικοί νόμοι για τα κόμματα με ειδική στόχευση ενάντια στο Πορτογαλικό ΚΚ.

Οι νόμοι αυτοί ψηφίζονται βεβαίως από κοινού από το «Σοσιαλδημοκρατικό Κόμμα» - αντίστοιχο της ΝΔ - το «Σοσιαλιστικό Κόμμα» και το ακροδεξιό «Λαϊκό Κόμμα» και μπήκαν σε πλήρη ισχύ το 2005. Η ειρωνεία είναι ότι τα κόμματα αυτά ουδέποτε είχαν δώσει μέχρι τότε στη δημοσιότητα οποιοδήποτε οικονομικό απολογισμό των δραστηριοτήτων τους.

Ο «Νόμος για τα πολιτικά κόμματα» έρχεται να δώσει άλλο ένα χτύπημα σε ό,τι είχε απομείνει από τις δημοκρατικές κατακτήσεις της Επανάστασης των Γαριφάλων, που σήμανε το τέλος της δικτατορίας του Σαλαζάρ το 1975, με ρυθμίσεις που επιτρέπουν την ανοικτή κρατική παρέμβαση στην εσωτερική ζωή των κομμάτων:

-- Δίνονται εξουσίες στο Συνταγματικό Δικαστήριο να αποφασίζει για τη νομιμότητα ή όχι των καταστατικών κομμάτων, ακόμα και για ζητήματα που αφορούν στις εκλογικές τους ή άλλες διαδικασίες. Μάλιστα, στη βάση αυτή το 2004 τρεις παράγοντες μιας οπορτουνιστικής φράξιας στο Πορτογαλικό ΚΚ προσφεύγουν ζητώντας την παρέμβαση του δικαστηρίου ενάντια στην διαγραφή τους από το κόμμα.

-- Κάθε κόμμα υποχρεούται να κοινοποιεί στο δικαστήριο κάθε αλλαγή στο καταστατικό, στο πρόγραμμα, στις διακηρύξεις αρχών καθώς και τα ονόματα των μελών της ηγεσίας των κομμάτων.

-- Για τη νομιμοποίηση ενός κόμματος, απαιτείται η κατάθεση των πλήρων στοιχείων (όνομα, επίθετο, ταυτότητα, εκλογικός αριθμός) 7.500 μελών τους και περιοδικά κάθε 5 χρόνια γίνεται έλεγχος: αν έχουν κάτω από 5.000 μέλη διαλύονται. Το αίτημα του Συνταγματικού Δικαστηρίου προς το Πορτογαλικό ΚΚ το 2008 να δώσει τα στοιχεία 5.000 μελών του απαντήθηκε με τη γιγαντιαία «διαδήλωση για τη δημοκρατία» της 1ης Μάρτη 2008 που οργάνωσε το ΠΚΚ όπου χιλιάδες κομμουνιστές διαδήλωσαν στη Λισσαβόνα προτάσσοντας τα κομματικά τους βιβλιάρια, μπροστά από το Συνταγματικό Δικαστήριο.

-- Ο νόμος καθορίζει πώς εκλέγονται τα όργανα των κομμάτων, ακόμα και ποια όργανα πρέπει να υπάρχουν (υποχρεωτικά 1 εθνική συνέλευση αντιπροσώπων, όργανο καθοδήγησης και όργανο ελέγχου ανεξάρτητο από το πρώτο). Το μόνο που δεν ορίζεται ρητά είναι ποιοι θα πρέπει να εκλέγονται...

-- Θεσμοθετεί την υπεροχή του συντάγματος της χώρας επί του καταστατικού σε ζητήματα εσωτερικής πειθαρχίας.

-- Και βέβαια, παραμένουν μια σειρά περιορισμοί στην πολιτική δραστηριότητα στρατιωτικών, διπλωματών, διευθυντών στη δημόσια διοίκηση κτλ.

Ακόμα πιο προκλητικός και αντιδραστικός είναι ο «νόμος για τη χρηματοδότηση των κομμάτων» - το δίδυμο αδερφάκι του πρώτου. Το πνεύμα αυτού του νόμου είναι πανομοιότυπο με αυτό των πρόσφατων προτάσεων Παυλόπουλου, αλλά και των αντίστοιχων ιδεών του ΠΑΣΟΚ αλλά και του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ όπως εκφράστηκαν από τους εκπροσώπους τους στη Βουλή.

Στο όνομα της «διαφάνειας» και της «ευταξίας» αυξάνεται πάρα πολύ η κρατική επιχορήγηση στα κόμματα - πράγμα που σημαίνει ζεστό κρατικό χρήμα στα ταμεία του Πορτογαλικού δικομματισμού. Παράλληλα, μπήκαν απαράδεκτα όρια στη δυνατότητα των κομμάτων συλλογής οικονομικών ενισχύσεων από τα μέλη τους και λαό, που στην περίπτωση του Πορτογαλικού Κομμουνιστικού Κόμματος αντιστοιχεί στο 89% των εσόδων του.

-- Επιβάλλεται η πληρωμή των συνδρομών και των ενισχύσεων των μελών των κομμάτων μέσω των τραπεζών. Δεν μπορεί να υπάρχουν ενισχύσεις πάνω από 25 ελάχιστους μισθούς και απαγορεύονται οι ανώνυμες ενισχύσεις. Δηλαδή, φακέλωμα πλήρες.

-- Σε χρήμα μπορεί να εισπράττεται μόνο ένα πόσο μέχρι ...50 κατώτατους μισθούς, δηλαδή κάτι λιγότερο από το άθροισμα μηνιάτικων συνδρομών ύψους 5 ευρώ, 350 μελών του κόμματος.

Η ρύθμιση αυτή στρέφεται ανοικτά κατά του Φεστιβάλ της «Αβάντε», της κεντρικής ετήσιας πρωτοβουλίας του ΠΚΚ της γιορτής της εφημερίδας, καθώς στην ουσία σημαίνει ότι για την αγορά ενός σάντουιτς, αναψυκτικού, μπύρας, ενός βιβλίου ή μιας μπλούζας στο Φεστιβάλ ο επισκέπτης θα έπρεπε να πληρώσει με... επιταγή, κάρτα ή τραπεζική εντολή. Μπαίνουν ρητοί, φωτογραφικοί περιορισμοί για τέτοιες εκδηλώσεις και ανοικτά ομολογείται στη Βουλή ότι στόχος είναι το Φεστιβάλ που αποτελεί μια από τις μεγαλύτερες αυτόνομες πηγές εσόδων για το ΠΚΚ.

-- Κάθε έξοδο κόμματος άνω του ενός κατώτατου μισθού πρέπει να γίνεται μέσω των τραπεζών.

-- Ορίζεται ως ελεγκτικός μηχανισμός το Συνταγματικό Δικαστήριο και η Αρχή Πολιτικής Χρηματοδότησης, που να προβαίνει σε ελέγχους οποιαδήποτε στιγμή. Προβλέπονται ποινές φυλάκισης για τους «παραβάτες» έως 3 χρόνια.

Οι νόμοι και οι ρυθμίσεις αυτές έχουν έκδηλες και προφανείς στοχεύσεις και στην Πορτογαλία και στη χώρα μας:

• Τον ασφυκτικό κρατικό έλεγχο και ρύθμιση της εσωτερικής ζωής των κομμάτων αλλά και των στόχων, των μεθόδων, των πολιτικών τους. Τη θωράκιση του αστικού πολιτικού συστήματος.
• Πλήρες φακέλωμα της ατομικής πολιτικής δραστηριότητας.
• Να μετατρέψουν τα κόμματα σε παραρτήματα του κράτους, υποχείρια του μεγάλου κεφαλαίου. Να βάλουν εμπόδια σε κάθε δύναμη που αμφισβητεί την εξουσία των μονοπωλίων και ιδιαίτερα στους κομμουνιστές.
• Να χτυπήσουν ευθέως την οικονομική βάση των «ενοχλητικών» κομμάτων, την υλική τους σχέση με τα λαϊκά στρώματα.

Τέλος, επιδιώκεται και με αυτόν τον τρόπο να καθαγιαστεί ο καπιταλισμός, να περιβληθούν με το φωτοστέφανο της ηθικής το αστικό κράτος, οι τράπεζες, γενικότερα οι μηχανισμοί του κεφαλαίου.

Ομορφος κόσμος, ηθικός, αγγελικά πλασμένος....